W XXI wieku

Naukę XXI wieku mam za sobą…

nie patrzę ludziom w oczy

nie wyciągam pomocnej dłoni

nie częstuję dobrymi słowami.

Mówię do plastikowej słuchawki

podziwiam szklane ściany domów

rozmawiam z elektroniczną twarzą

wymieniam życie na wirtualne pieniądze.

Nie jestem sobą, tylko wyznaczonym numerem

muszę się dostosowywać i być na czasie

a gdy odejdę przez nikogo niezauważona

włożą moje prochy do zimnej urny.

Dla takich jak ja nie ma miejscu na cmentarzu

„jest wiele okazji” – powiadają zaszyfrowani ludzie

nie pasuję do rytmu współczesnego świata

klonowanie nie jest moją istotą.

Dotrwam do końca bez zbędnych słów

nie narzekam na podarowany mi czas

chociaż moje serce tęskni do przeszłości

i ludzi bez masek na sztucznych twarzach.

Ilona Gołębiewska

Pułtusk 2010