Dyliżans

Dyliżansem zwiedzam znudzony świat,

metalowe koła pokonują życiowe kamienie.

Chcę jechać daleko, tylko nie wiem jeszcze jak,

mogę oszukać dane mi przeznaczenie.

Z biegiem dni, drogi coraz więcej,

a dyliżans jakby coraz mniejszy.

Jadę coraz prędzej i prędzej,

chcąc prześcignąć los zły.

W okienku migają zmęczone twarze,

będące w miłości nieustającej potrzebie.

Nie cofnę minionych na zawsze zdarzeń.

mogę jechać już tylko przed siebie.

Z biegiem dni, drogi coraz więcej,

a dyliżans jakby coraz mniejszy.

Jadę coraz prędzej i prędzej,

chcąc prześcignąć los zły.

© Ilona Gołębiewska

Moskwa 2010