Dzisiejszy świat to epoka nadmiaru – pracy do wykonania, obowiązków domowych, kanałów komunikacji, konkurencji, niepewności i przede wszystkim napływających zewsząd informacji. Współczesny człowiek usiłuje za tym wszystkim nadążyć, ale najczęściej zostaje w tyle i w rezultacie dręczy go poczucie niepowodzenia. TONY CRABBE, autor książki „Nareszcie mam czas” pokazuje, że zdecydowanie ważniejsze od zarządzania sobą w czasie jest zarządzanie naszą uwagą oraz daje podpowiedzi w jaki sposób można odnaleźć się w nadmiarze informacji.
Aby wyplątać się z szaleńczego doświadczenia, jakim jest zapracowanie, musimy przestać zarządzać czasem i zrezygnować z prób wybicia się dzięki organizacji osobistej. Zamiast tego powinniśmy dążyć do zapanowania nad własnym życiem, do osiągnięcia poczucia mistrzostwa osobistego.
Kiedy traktujemy zapracowanie jako strategię sukcesu, w istocie pokazujemy światu jedną jedyną informację na nasz temat, a mianowicie, że jesteśmy totalnie zapracowani, a to naprawdę wielka szkoda. Nic to o nas nie mówi i na pewno nas nie wyróżnia. Pierwszymi ofiarami naszego zapracowania są zazwyczaj osoby nam najbliższe, a także wyznawane przez nas wartości.
Autor pokazuje, że zarządzanie czasem nie jest dla nas korzystne z kilku powodów:
- Nie pomaga w odzyskaniu kontroli nad swoim życiem. Jako że jest zbyt wiele rzeczy do zrobienia, zarządzanie czasem przyczynia się do jeszcze większego zapracowania poprzez zwiększanie swojej wydajności w jakim najkrótszym terminie
- Nie uszczęśliwia nas, odwraca uwagę od najlepszych chwil w życiu
- Wbrew pozorom nie zwiększa naszej aktywności, ponieważ obniża zdolność ustalania priorytetów. Jesteśmy owszem bardziej sprawni, ale mniej efektywni.
Kiedy zapracowanie ukazuje nam swoje pierwsze oblicze, jawi się jako życiowe doświadczenie wiążące się z pędzeniem na złamanie karku i wtłaczaniem kolejnych zadań do planu dnia – z pozostawaniem w stanie permanentnej gotowości i ciągłym manewrowaniem – w wyniku czego czujemy się przytłoczeni i wyczerpani.
Tony Crabbe, wykorzystując swoje doświadczenie zawodowe obala mit, że satysfakcja w życiu bierze się z faktu uporania się ze wszystkimi zadaniami. Proponuje, jak się uwolnić od zabiegania. Pokazuje, że odzyskanie panowanie nad własnym życiem, zajęcie się najbliższymi osobami, skoncentrowanie na sposobach wywierania wpływu na otoczenie i stworzenie warunków niezbędnych do dokonania zmian pozwoli nam zyskać lepsze życie.
Strategią znacznie lepszą niż produktywność i zarządzanie sobą w czasie jest dyferencjacja, czyli wyróżnianie się. Autor dużo pisze o znaczeniu marki osobistej, jej ustalaniu oraz budowaniu. Należy również skupić się na pewności siebie, przyjmując za podstawę wykonawstwo a nie wyniki. Doświadczając mistrzostwa osobistego wprawiamy się w podejmowaniu zadań i odnoszeniu sukcesów.
Każdy rozdział książki kończy się trafnym i wnikliwym podsumowanie treści. Czytelnik ma również możliwość wykonania zadań i ćwiczeń, które proponuje autor, a także skorzystać z eksperymentów. Dodatkowym plusem książki jest jej podział na części, które odpowiadają trzem etapom odchodzenia od zaradzania sobą w czasie na rzecz zarządzania uwagą, czyli: 1. Mistrzostwo, 2. Dyferencjacja, 3. Zaangażowanie.
Ta książka jest jak czerwone światło na skrzyżowaniu. Każe się zatrzymać i dokładnie przyjrzeć swojemu życiu. Przede wszystkim uczy w jaki sposób kierować swoją uwagą, by wykonać swoją pracę, mieć czas dla siebie i rodziny i nie czuć ciągłego przygniecenia nadmiarem obowiązków. Polecam serdecznie!
Tony Crabbe – psycholog biznesu, współpracuje z największymi korporacjami, m.in. Microsoftem, Disneyem, News Corporation oraz HSBC. W swojej pracy skupia się na relacjach biznesowych, a także na tym, co czują i myślą ludzie oraz jak się zachowują. Ukończył psychologię na uniwersytecie w Edynburgu, a tytuł naukowy uzyskał na Uniwersytecie Londyńskim, gdzie obecnie pracuje w ramach honorowego grantu. Jako osoba, która codziennie musi zmagać się z wieloma obowiązkami, napisał książkę „Nareszcie mam czas”, dzieląc się z czytelnikami bezcennymi spostrzeżeniami i własnym doświadczeniem.
Za egzemplarz do recenzji dziękuję wydawnictwu:
