Tamten wieczór i jego niezwykły urok już na zawsze miał zmienić moje życie i to, czym tak naprawdę będę się zajmować jako dorosła kobieta. Każdy z nas ma wiele wspomnień z dzieciństwa. Niektóre pamiętamy doskonale, inne widzimy jak przez mgłę. Jedna krótka rozmowa, zdarzenie, osoba – mogły na zawsze zapaść w naszej pamięci. Są blisko, wracają w myślach w najmniej …
„W polskiej szkole wieje nudą” – wielokrotnie słyszałam takie słowa zarówno od uczniów jak i nauczycieli. Zawsze odpowiadam, że każde z nich powinno zacząć najpierw od siebie, podjąć twórcze działania, które przyczynią się do stworzenia szkoły otwartej na nowości, potrafiącej na nowo i w sposób twórczy podejmować każdy nowy dzień. Czy taka szkoła może istnieć? Jak najbardziej tak, z tym …
Wczoraj zrobiłam sobie „wieczór na strychu”. Nie, nie bawiłam się w straszenie innych, ani nie szukałam białej damy z legend i baśni 🙂 Po prostu naszła mnie ochota, by po raz setny popatrzeć na zgromadzone przez lata skarby (a jest ich tyle, że już prawie nie ma gdzie postawić nogi!). Wdrapałam się po nieco stromych schodach, które trzeszczały solidnie przy …
Biały Rycerz Jedzie pośrodku nocy, Biały Rycerz na białym koniu. Ma bardzo smutne oczy i jest nieznany nikomu. Szuka swojej wielkiej miłości, Księżniczki z zaczarowanego lasu. Pokłócił się z nią w złości, szuka jej od tamtego czasu. Wieść gminna niesie, że wyszła gniewna z domu. I zaginęła w ciemnym lesie, nie powiedziała nic nikomu. Błądzi …
Baśniowe dni Pisanie jest funkcją mojego życia, Potwierdzeniem istnienia myśli. Gdy piszę – wtedy żyję, To taka prosta zależność. Wśród zgiełku wszystkich pomysłów, Rysują się wymyślone światy. Przenoszą mnie do baśniowych dni, Kiedy wyłączam się z rzeczywistości. Fikcją staje się moja codzienność, Chociaż, kto wie, może jest odwrotnie. Rozpoznaję w innych ludziach Postaci z moich fikcyjnych myśli. …
Spaghetti bolognese, sałatka caprese, focaccia – coś wam to mówi? Jak dla mnie to wstęp do preludium smaków kuchni włoskiej, którą tak bardzo uwielbiam! Dlatego jak się dowiedziałam, że nakładem wydawnictwa MUZA ukazała się po raz pierwszy w języku polskim „Włoska sztuka dobrego gotowania” Pellegrino Artusi wiedziałam, że to nowy etap moich kuchennych inspiracji. Pellegrino Artusi urodził się w małej …
Premiera 14 marca 2018 roku! „Pamiętnik ze starego domu” to już ostatnia powieść z udziałem starego domu i jego właścicielki Alicji Pniewskiej. Nadszedł moment pożegnania z bohaterami ze starego domu. Dzięki nim zaczęła się moja przygoda z pisaniem. Kilkanaście lat temu, gdy pojawił się pierwszy pomysł. Na pewno trochę mi żal, ale przecież za chwilę będą nowe, zupełnie inne powieści. I …
O powrotach do korzeni, przeszłości, która determinuje wybory i trudnej sztuce bycia dobrym dla siebie rozmawiamy z Iloną Gołębiewską, autorką książek: „Powrót do starego domu” oraz „Tajemnice starego domu”. Bohaterka Pani książek to bliska czterdziestki kobieta po przejściach, która ma za sobą rozwód i odkrycie bolesnej rodzinnej tajemnicy. W „Powrocie do starego domu” Alicja Pniewska jest na życiowym zakręcie. Z …
Jedno z bardzo wielu wspomnień z mojego dzieciństwa wiąże się z faworkami. Uwielbiałam je robić i jeść! I to się nie zmieniło do dzisiaj 🙂 Było to ulubione danie wszystkich domowników szczególnie w karnawale 🙂 Usmażone z cieniutkiego ciasta, bardzo kruche, delikatne, nie można było się im oprzeć 🙂 Polecam Wam sprawdzony przepis, który sprawdza się u mnie od lat …
Z racji zawodowych oraz prywatnych zainteresowań na bieżąco śledzę rynek literatury związanej z rozwojem osobistym, systemem motywacji oraz planowania własnego życia. Ostatnio mocno rzuciła mi się w oczy okładka książki Obudź się! Jak uciec od życia na autopilocie, zatem postanowiłam ją przeczytać. Autor dowodzi, że ponad 80 procent czasu nie poświęcanego na sen spędzamy na autopilocie. Wszyscy znamy to uczucie: …
Historia pewnej przyjaźni (fragment powieści „Tajemnice starego domu”) Wszelkie prawa zastrzeżone – Dziadek uwielbiał to miejsce. Tutaj czytał, rozmawiał z babcią lub zwyczajnie milczał. Czasami patrzył gdzieś w dal i wydawało mi się, że widzi więcej niż wszyscy – opowiadałam. Siedzieliśmy z Jonasem na werandzie. Zbliżała się północ. Przez ostatnie cztery dni nie mogliśmy się nacieszyć rozmową. Adaś przejął …
